به نقل از «خبرگزاری صدا و سیما»

انسان‌های ۳۲۰ هزار سال پیش چه می‌پوشیدند؟

تاریخ انتشار: ۱۴ دی ۱۴۰۱ | کد خبر: ۳۶۷۶۳۶۱۶

به گزارش سرویس وبگردی خبرگزاری صدا و سیما،استخوان های باستانی به دست آمده از یک محل باستان‌شناسی در آلمان نشان می‌دهد که انسان‌های ۳۲۰ هزار سال پیش پوست خرس‌ها را می‌کندند و می‌پوشیدند.
نشانه‌های یافت شده روی استخوان‌های فالانکس و متاتارس پنجه خرس غارنشین، برخی از اولین شواهد این مسئله را برملا کرده و نشان می‌دهد که خویشاوندان باستانی ما چطور برای زنده ماندن در زمستان‌های سخت آن زمان، پوست خرس‌ها را می‌کندند.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

گروهی از محققان دانشگاه توبینگن آلمان به سرپرستی ایوو ورهایجن، باستان‌جانورشناس در مقاله‌ای نوشتند: «استثمار خرس‌ها، به‌ویژه خرس‌های غارنشین، بیش از یک قرن است که مورد بحث است. این بحث‌ها نه فقط درباره جایگاه خرس‌ها در رژیم غذایی هومینین یا انسان‌تباران، بلکه دربار استفاده از پوست خرس‌ها هم مطرح است.»

ردیابی منشاء بهره‌برداری از پوست می‌تواند به درک استراتژی‌های بقا در شرایط سرد و سخت شمال غربی اروپا در طول دوره پلیستوسن میانه کمک کند. منطقه اطراف شهر شونینگن آلمان برای چندین دهه مورد توجه باستان‌شناسان بوده است. در دهه ۱۹۹۰، محققان مجموعه‌ای از مصنوعات باستانی را از یک معدن روباز در نزدیکی آن کشف کردند. از جمله این مصنوعات قدیمی‌ترین سلاح‌های چوبی کاملی است که تاکنون کشف شده‌اند و همچنین مجموعه‌ای از نیزه‌ها مربوط به ۳۰۰ هزار تا ۳۳۷ هزار سال پیش. وسایل دیگر شامل ابزار سنگی، ابزار استخوانی و تعدادی استخوان حیوانات از جمله استخوان خرس‌های غارنشین بود. روی بسیاری از این استخوان‌ها آثار بریدگی وجود داشت که نشان می‌دهد انسان‌های باستان حیوانات را قصابی می‌کردند و ابزارهایشان در حین کار استخوان‌ها را خرد می‌کرد. اما آثار برش روی دو استخوان پنجه کنجکاوی‌برانگیز بود. چرا که این برش‌ها نه تنها کوچک و دقیق بودند، بلکه اصلا دلیل برش روی پنجه محل سوال بود.
ورهایجن توضیح می‌دهد: «در باستان‌شناسی اغلب علامت بریدگی روی استخوان‌ها به عنوان نشانه استفاده از گوشت تعبیر می‌شود، اما به سختی می‌شود گوشتی را از استخوان‌های دست و پا جدا کرد. در این مورد، ما می‌توانیم چنین علائم برش دقیقی را به کندن درست پوست نسبت دهیم.»

آن‌ها استخوان‌های مورد بررسی خودشان را با نمونه‌های دیگری از علائم برش روی استخوان‌های پنجه خرس که قبلا تجزیه و تحلیل شده بود مقایسه کردند و در نهایت آن را به کندن پوست نسبت دادند. آثار بریدگی روی استخوان‌های یافت شده در شونینگن به اندازه‌ای مشابه بود که ورهاین و تیمش به این نتیجه رسیدند که انسان‌های باستانی (اعم از هوموهایدلبرگ یا نئاندرتال‌ها) در زمان استفاده از این مکان، پوست خرس را می‌کندند.

پوست خرس طبیعتا در برابر سرما محافظ بهتری نسبت به پوست آدمیزاد است. خرس‌ها در گرم‌ترین اوقات هم کت گرمی به تن دارند. در زمستان، با ایجاد یک لایه زیرین، پوست آن‌ها به عایق بهتری در برابر سرما تبدیل می‌شود. اگرچه جهان در آن زمان بین دو دوره یخبندان قرار داشت، اما زمستان‌ها هنوز هم سخت و سرد بودند. این بریدگی‌های روی پنجه خرس غارنشین نشان می‌دهد که حدود ۳۰۰ هزار سال پیش مردم شمال اروپا به لطف پوست گرم خرس از زمستان‌ها جان به در برده‌اند.

طبیعتا این سوال پیش می‌آید که پوست‌ها چطور تهیه شده‌اند. پوست خرس برای اینکه قابل استفاده باشد، باید خیلی سریع بعد از مرگش کنده شود؛ بنابراین بعید است که کمین کردن در اطراف غار در انتظار مرگ خرس چندان استراتژی کاربردی‌ای باشد. استخوان‌ها و سلاح یافت شده در این محل باستان‌شناسی ما را به سمت پاسخ راهنمایی می‌کند. باستان‌شناسان توضیح می‌دهند که اگر در یک سایت باستان‌شناسی باقیمانده حیوانات بالغ یافت شود، معمولا به معنای شکار است. در شونینگن، تمام استخوان‌ها و دندان‌های خرس متعلق به حیوان بالغ بود.
روی هم رفته بقایای خرس در شونینگن نشان می‌دهد که انسان‌ها خرس‌ها را شکار می‌کردند و بعد پوستشان را می‌کندند. اینکه دقیقا چطور از این پوست‌ها استفاده می‌کردند، محل حدس و گمان است، اما احتمالا پوست‌ها را می‌پوشیدند یا موقع خواب برای گرم شدن روی خودشان می‌کشیدند.

نتایج این تحقیق در «Journal of Human Evolution» منتشر شده است.
منبع:ساینس الرت

منبع: خبرگزاری صدا و سیما

کلیدواژه: کشف انسان نخستین آثار تاریخی روی استخوان ها نشان می دهد باستان شناسی هزار سال پیش انسان ها پوست خرس خرس ها

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.iribnews.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «خبرگزاری صدا و سیما» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۶۷۶۳۶۱۶ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

آغاز برنامه کنترل پوکی استخوان برای بانوان زاهدانی

 مهدی زنگنه  در مراسم آغاز این طرح اظهار کرد: پوکی استخوان یا استئوپروز به کاهش توده استخوانی، ضعیف و سست شدن بافت استخوان گفته می‌شود که این حالت سرانجام به شکستگی استخوان منتهی خواهد شد، بطوریکه شکستگی ناشی از آن از هر سه زن بالای ۵۰ سال یک زن را درگیر می‌کند.

وی افزود: به همین منظور اداره اسکلتی،عضلانی دفتر مدیریت بیماری‌های غیرواگیر برای مدیریت بیماری پوکی استخوان و لزوم اجرای مداخلات پیشگیرانه و موثر، دانشگاه علوم پزشکی زاهدان را به عنوان یکی از دانشگاه‌های پایلوت اجرای برنامه کنترل بیماری استئوپروز و پیشگیری از بروز شکستگی‌های ناشی از آن، انتخاب و برنامه با هدف کاهش خطر شکستگی ناشی از پوکی استخوان در زنان ۵۰ سال و بالاتر از طریق شناسایی و درمان افراد در معرض خطر اجرا می‌شود.

معاون بهداشت دانشگاه علوم پزشکی زاهدان ادامه داد: این برنامه در سه مرکز خدمات جامع سلامت شهری حضرت فاطمه (س)، حضرت زینب (س) و حضرت معصومه(س) زاهدان به صورت پایلوت در حال اجراست و تمامی زنان ۵۰ سال و بالاتر می‌توانند با مراجعه به این مراکز از خدمات آموزشی و غربالگری پیشگیری از این بیماری بهره‌مند شوند.

وی افزود: پوکی استخوان در بیشتر مواقع بدون علامت و بیماری خاموش است و عوارض آن شامل، شکستگی خودبخودی، درد شدید کمر، قوز پشت، کوتاه شدن قد بیشتر از ۵.۲ سانتی‌متر است.

زنگنه بیان کرد: سنجش سلامت استخوان که به طور معمول شامل میزان خطر شکستگی استخوان است، تعیین می‌کند که فرد تا چه حد در معرض خطر ابتلا به پوکی استخوان قرار دارد، بر اساس نتایج این سنجش و سن و شرایط فرد، پزشک تعیین خواهد کرد که آیا نیاز به سنجش تراکم استخوان(BMD) دارد.

وی تاکید کرد: متداول‌ترین روش برای تعیین میزان BMD ، اسکن تراکم استخوان یا سنجش میزان جذب اشعه ایکس (DXA) است که در این اسکن سریع و کم تهاجمی، میزان تراکم استخوان در ناحیه لگن و ستون فقرات مورد ارزیابی قرار می گیرد و نتیجه این سنجش نشان می‌دهد که فرد تا چه حد مبتلا و یا در معرض ابتلا به پوکی استخوان است.

باشگاه خبرنگاران جوان سیستان و بلوچستان زاهدان